Geneza szkoły

Już w styczniu 1945 roku rozmowy na ten temat prowadził w Wydziale Szkół Średnich Kuratorium Okręgu Krakowskiego ks. Indyk. Dwa szczególnie argumenty w tych rozmowach podkreślał:

  • po pierwsze – istnienie szkoły średniej w Mościcach leży przede wszystkim w interesie samej młodzieży, ze względu na trudności komunikacyjne (tu trzeba dodać, że pod koniec wojny do Mościc przybyło wielu mieszkańców Warszawy i okolic wysiedlonych przez Niemców w czasie powstania i w okresie wyburzania stolicy, co spowodowało napływ młodzieży);
  • po drugie – do tak zlokalizowanej szkoły zgłaszać się będzie licznie młodzież z miejscowości leżących czasami nawet daleko na zachód od Tarnowa.

Pod koniec stycznia z ambony w mościckiej kaplicy ogłoszono zapisy do szkoły. Kuratorium wyraziło bowiem zgodę i powstała szkoła, choć bez państwowych uprawnień. Początkowo jej nazwa brzmiała: Prywatne Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum Związku Pracowników Chemicznych w Mościcach. Oficjalnie szkoła rozpoczęła pracę 18 lutego 1945 roku (trwała jeszcze wojna).
Pierwszy rok szkolny, skrócony, a więc szczególnie intensywny zakończył się pierwszą maturą w nowej szkole w lipcu 1945 roku. Już wówczas uczyło się w szkole ponad 200 uczniów i pracowało 25 nauczycieli.
W związku ze zmianami ustroju szkolnego (ograniczaniem praw do prowadzenia szkół przez podmioty prywatne), w marcu 1947 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie wystąpiło do Ministerstwa Oświaty o nadanie mościckiej szkole uprawnień szkoły państwowej. Ministerstwo Oświaty zarządzeniem z 1 marca 1948 roku (z mocą prawną od 1 lutego 1948) przyznało status państwowy i zmieniło nazwę na Państwowe Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące w Mościcach.
Warunki pracy w szkole były początkowo bardzo trudne, gdyż nie miała ona własnego budynku. Nauka odbywała się na zmiany w budynku szkoły powszechnej w Mościcach i w budynkach starej Administracji Zakładów Azotowych. W związku z tym w 1947 roku powołano Społeczny Komitet Budowy Szkoły, wśród członków którego byli m.in.: Jan Gdowski, Jan Grela, Alfred Hampel, Stanisław Laska, Józef Peterko, Stanisław Skotarski, Wawrzyniec Wojtasiewicz, ze Stanisławem Aniołem, Dyrektorem Zakładów Azotowych jako przewodniczącym.

Dzięki ogromnej życzliwościi i ofiarności środowiska nauka w nowym gmachu rozpoczęła się już w październiku 1950 roku. 1 września 1950 roku zgodnie z postanowieniem władz oświatowych o zmianie systemu oświaty Państwowe Gimnazjum i Liceum w Mościcach zostało zreorganizowane i powstała Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące w Tarnowie – Świerczkowie. 21 stycznia 1959 roku Liceum otrzymało patrona – imię Stanisława Anioła, człowieka wielce zasłużonego dla samej szkoły oraz całego środowiska lokalnego. 1 września 1965 roku kolejna decyzja władz oświatowych wprowadza następna reorganizację szkoły – powstają wówczas dwie placówki – oddzielna Szkoła Podstawowa nr 17 i IV Liceum Ogólnokształcące w Tarnowie.

W 1999 roku dokonano nowej reorganizacji systemu szkolnictwa w Polsce, wprowadzając sześcioletnią szkołę podstawową, trzyletnie gimnazjum i trzyletnie liceum lub dwuletnią szkołę zawodową. W związku z tym powołany został Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 1,w skład którego wchodziły:
IV Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Anioła i Gimnazjum nr 10.W 2005 roku uczniowie, rodzice, nauczyciele postanowili, a Rada Miasta podjęła stosowną uchwałę, by IV LO  nosiło imię Jana Pawła II. W 2011 roku w skład Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 1 zostala włączona mieszcząca się w tym samym budynku Szkoła Podstawowa nr 17 .

W ciągu 66 lat pracy IV Liceum Ogólnokształcące wykształciło kilka tysięcy młodych ludzi, otwierając
im drogę do zawodowej i życiowej kariery.